Әрбір жаратылыс белгілі бір көрініске енуді қалайды. «Әмір» әлемінен келген рух материялық әлеммен байланыс құру үшін материалдық денелерді қажет етеді. Өйткені заттармен, құбылыстармен байланыс құру кезінде бұл рух үшін аса маңызды. Дененің жеке өзі рухани әлемдермен байланыс орната алмайтындығы секілді физикалық заңдылықтарға негізделген мына әлемде рух қол, құлақ, тіл, көз, аяқ секілді физикалық денелерге мұқтаж. Әрі мына әлемге созылған осы мүшелер арқылы заттармен, құбылыстармен байланысқа түседі.

Рух дене мүшелерін бір орталықтан басқарады. Осы мүшелердің біреуінде ақау пайда болғанда, рухпен арадағы байланыс үзіліп, рух оны басқара алмайды. Мәселен, мидың оң жағы мен рухтың арасында байланыс үзілгенде, адам салға айналады. Ендігі жерде рух ол аймаққа үкімін жүргізе алмайды. Сондықтан ми ештеңеге жарамсыз болып қалады.

Миға жүргізілген зерттеулердің нәтижесінде, кейбір мүшелерге сигнал жіберіп, саусақтармен қолды қимылдатудың сәті түскенмен, бұлар түймені ілуге де жарамайтын санасыз, ебедейсіз қимылдан аспайды. Мұны домбыраның ішегін беталды тартқан кезде шығарған шашыраңқы үнге ұқсатуға болады. Сондықтан да ми өзінің қызметін саналы түрде басқаратын рухты қажет етеді.

Негізінде көздің көру қызметін жүзеге асыратын ми емес, – рух. Ал ми болса, жай ғана ортадағы дәнекерлік қызмет атқарады. Ұйықтаған кезде, көз жұмулы болса да көре алатынымызды айтып өттік. Ал түстен басқа уақытта жабық көзбен қалай көруге болатынына бірнеше мысал келтірейік.

Мысалымызды метафизикалық әлемге қатысты ұғымдарды толығымен жоққа шығаратын адамдардың өмірінен берейік.

«Возвращение к Богу в России» атты кітапта мынадай оқиға айтылады. 1962 жылы Нижний Тагильде дәрігерлер Роза атты қыздың көзін жауып, біршама тәжірибелерді сынақтан өткізеді. Сонда әлгі қыздың саусақтарының ұшымен көргенін, түстерді бір-бірінен ажыратқанын, жазуларды оқығанын жазады.

Италиядағы Песато ауруханасының директоры профессор Ламбразо өзінің кітабында былай деп жазады: «14 жасар бір ауру қыз бар еді. Есінен ауысқан уақыттарында көзі көрмей қалатын, мұрны да иіс сезбейтін. Бірақ мұндай сәтте мұрнының ұшымен және құлағының жұмсақ жерімен көретін, хат оқитын. Ал аяғының тобықтарымен кәдімгідей иіс сезетін».

Бір жолдасым 1989 жылы қаңтар айының 29-ында Германия теледидары АRD-ның 1- арнасында көрсетілген көріпкел әйелдің қасиетін айтқан еді: «Үлкен залға халық лық толды. Сахнада көзі қара матамен байланған әйел және оның көмекшісі болып жүрген ер адам тұр. Екеуінің де қолында микрофон бар. Көріпкел әйел орындықта отыр. Ал оның көмекшісі көрермендерді аралап, әркімнің жанына барып, оның үстіндегі киім-кешекті, алдында тұрған үстелдегі тағам түрлерін сұрап жатты. Әйел көзі байлаулы, алыста тұрса да, сұрақтарға бүге-шігесіне дейін мүдірмей жауап беруде. Мәселен, көмекшісі залдың арғы бұрышындағы бір әйелдің жанына барып: «Мына үстелде не бар?» – деп сұрады. Әйел: «Қызыл түсті бұратылған шыны табақта бір шырақ тұр. Оның жанында пәлен табақ тұр, оның ішінде пәлен тағам бар. Сосын пәлен зат, түген зат», – деп бәрін түгел айтып шықты. Көмекшісі бір көрерменнің қолындағы кілтті алып: «Бұл не?» – деп сұрағанда, көріпкел шамамен 100-150 метр қашықтықтан көзі байлаулы күйі: «Volkswagen» машинасының кілті», – деп жауап берді. Сонша ұзақ жерден осындай кіп-кішкене кілтті әрі оның ненің кілті екенін қалай көрді десеңізші! Енді көмекшісі көріпкелге теріс қарап тұрып, қолына кішкене бір сөмкені алып оның не екенін сұрады. Әйел: «Сыртында төрт гауһар тас бар қара түсті қол сөмкесі. Ішінде пәлен-пәлен заттар бар», – деп жауап берді. Сөмкені ашып қараса, шынымен дәл соның айтқанындай заттар шықты».

Сонда көз жабық тұрса да көріп тұрған не? Рух – ми құрылысымен қатар өзге ағзалардың да басқарушысы. Алайда, басқару ісін жүргізу үшін араға дәнекер дене мүшелерін қажетсінеді. Онда да шектеулі түрде ғана керек еді. Мәселен, көзді алайық. Ол – рухтың мына әлемге ашылған терезесі іспетті. Ол терезе жабылған күнде де, адам дәл сол қызметті атқара алатын басқа терезелерді таба алады. Бұл көріпкелдік пен йогадағы секілді рухты жетілдірудің нәтижесінде орындалады, не болмаса Аллаһ тағаланың қалаған адамына осы қасиетті тосыннан тарту етуі арқылы жүзеге асады. 

"Иман аясында" кітабынан алынды